Training te velde nieuwsbrief najaar 2022

Training te velde vergevorderde hardlopers

Het najaar moet zich bij mij altijd weer even zetten. Het vakantiegevoel ebt weg het is weer wennen aan de sterk wisselende temperaturen het vocht en soms al weer de kou. Beetje last van vallende blaadjes. Zijn we van de Corona af valt een doorgedraaide despoot zijn buurland binnen. Of eigenlijk had hij dat al gedaan maar toen vond blijkbaar niemand dat erg. Waarom begint iemand anno 2022 een oorlog? Niemand wordt er beter van, niemand. Ga dan hardlopen dat kost alleen maar tijd zweet en soms een beetje tranen. En daar win je altijd wat mee ook als je de wedstrijd niet hebt gewonnen.  

Genoeg gesombermanst. Deze nieuwsbrief is een ode aan het hardlopen. Met een verslag van een trailrun. Een inkijk in hoe hardloopblessures ontstaan maar vooral hoe ze kunt voorkomen. Een leestip en een hele rare hardloopwedstrijd. En we zetten een loopgroep in de etalage: het interview is met de lopers van de Vergevorderdengroep. Met als toetje…. Een toetje. Maar we beginnen met wat droge kost. De huisregels.

Huisregels

Wat is de “mores” van Training te velde? Het lijkt -voor mij, en voor de mensen die al lang bij Training te velde sporten- allemaal zo vanzelfsprekend maar dat is het natuurlijk helemaal niet. En ze veranderen soms ook. Alle actuele regels op een rijtje.

Aanmelden

Aanmelden kan tot 1 uur voor aanvang van de training. Aanmelden voor een training doe je via het lesrooster van PaynPlan. Dat kan via de site maar gaat veel handiger via de  PaynPlan app

Android:  https://play.google.com/store/apps/details?id=com.bothoffmedia.paynplan 

I-os: https://apps.apple.com/nl/app/pay-n-plan/id966875330

Als er nog plek is kun je altijd meetrainen. Maar meld je altijd aan, ook als je op het laatste moment nog besluit om me te doen.  Bij aanvang van de training controleert de trainer of iedereen die op de deelnemerslijst staat aanwezig is. Als je niet op de lijst staat en je bent iets later dan wordt je dus niet gemist of erger nog, jij staat op een andere locatie dan de groep (zie hieronder).

Afmelden

Het kan natuurlijk eens gebeuren dat je toch niet kunt komen trainen. Meld je dan af. Dat kan tot 3 uur van te voren. Doe je dat later dan kost je dat automatisch een strip. Waarom dat verschil tussen aan- en afmelden. Op die manier geef je je sportmaatjes de kans om nog in te schrijven, en schuiven de mensen op de wachtlijst automatisch door. Meld je echt af! Als je dat niet doet denkt PaynPlan dat je er gewoon bent en houdt je plaats bezet- en dat is best vervelend omdat je daarmee een sportmaatje op de wachtlijst belet van deelname aan de training.
Maar ik snap heel goed dat er zijn situaties dat je te laat of even helemaal niet denkt aan het afmelden voor een training. Als je denkt dat het relevant voor mij is om te weten neem dan contact op. Dat mag ook na de training. Ik zal zeer prudent omgaan met wat je me verteld. En kost het je wellicht geen strip.

Trainingslocatie

Voor de sporters in de Leidsche Rijn (want jawel, er is ook een training in Woerden– en daar ben ik buitengewoon trots op!- is de stelregel: “Castellum– tenzij”.

De meest voorkomende “tenzij” is een slechte weersvoorspelling. Uiterlijk 1 uur voor de training beslist de trainer of er wordt uitgeweken naar een andere trainingslocatie. Al breekt de zon dan door, deze locatie wordt dan NIET meer veranderd. De eerste uitwijklocatie is treinstation Utrechtse Leidsche Rijn. Overdekt,  lekker veel werkruimte, in de directe omgeving uitdagende trainingselementen. Maar soms wijken we ook bewust uit naar een andere locatie. In de zomer bijvoorbeeld, naar het Máximapark.

LET OP voorheen meldde de trainer via de groepsapp(s) dat we op een andere locatie sporten. Maar als je (nog) niet in die appgroep zit of überhaubt niets met Whatapp wil ontvang je dus geen bericht over de locatiewijziging. Daarom gaat alle communicatie voortaan centraal via PaynPlan. De deelnemers aan de training ontvangen een mail met de locatiewijziging. Let op: Als je je aanmeldt nádat de mail naar de deelnemers is verstuurd ontvang je hierover dus geen bericht. Nog een reden om je tijdig aan te melden dus… En kijk voor de zekerheid altijd nog even in het lesrooster wat de trainingslocatie is.

Voorbereiden op een training

Je neemt een eigen matje mee. Je houd rekening met het weer. Denk daarbij niet alleen aan de training zélf maar ook de fietstocht van en naar de training. Dan ben je heel blij met een extra laagje. Als het warm is neem dan wat te drinken mee. Als het heel koud is handschoenen en een muts. 

Meedoen aan een andere training

De meeste TTV-ers hebben een vast trainingsmoment maar het mooie is: met je strippenkaart kun je meedoen aan alle groepstrainingen. Als hardloper kun je dus gaan bootcampen of omgekeerd. Doen! Word je alleen maar een betere sporter van. Dat wil niet zeggen dat elke training even geschikt voor je is. Dat geldt vooral voor de hardlopers. Er zijn 3 trainingsgroepen: Lichtgevorderd, Gevorderd en Vergevorderd . Zie de omschrijvingen; als je een beginnende hardloper bent is het niet heel verstandig om mee te doen aan een training van de Vergevorderdengroep. Maar een keer uitwijken naar Gevorderd of vice versa is goed te doen. Dat geldt ook voor Gevorderd- Vergevorderd (Lichtgevorderd en Vergevorderd trainen op de woensdagavond Gevorderd op de donderdag).  Als je aansluit bij een andere trainingsgroep, train verstandig. Je hóeft niet overal aan mee te doen of zo hard te lopen als de snelste lopers.
Dat geldt natuurlijk ook voor de bootcamps. Het belangrijkste verschil tussen de bootcamp “Licht” en de bootcamp“Gemiddeld” training is de lengte van de training (60 minuten vs 75 minuten), het verschil tussen “Gemiddeld” en “Zwaar” is vooral de intensiteit. Het onderscheid is soms ook triviaal, soms pakt de ene “Gemiddeld” training veel zwaarder of lichter uit dan een andere training op dat niveau of ligt die ene trainingsvorm je gewoon net wat beter dan de andere. Het belangrijkste is: je hóeft van niemand iets. Laat je niet gek maken, luister naar je lijf. Je kunt oefeningen rustiger uitvoeren of een minder zwaar gewicht pakken. De trainer geeft vaak ook aan hoe je een oefening lichter of zwaarder kunt maken.

Nieuws van het TTV-front

Tijdelijke gezinsuitbreiding

Training te velde is sinds september een officieel erkend leer-werkbedrijf. Dat betekent dat we leerlingen van sportopleidingen verder op weg kunnen helpen naar een hopelijk glanzende carrière in de sport. De eerste stagiair is Ward Brouwer, tweedejaars student aan de Sportacademie Utrecht. Zijn “vaste” avond wordt de dinsdag maar hij zal ook bij andere trainingen aanwezig zijn. Welkom Ward!

Tarieven

Om maar gelijk door de zure appel heen te bijten: de tarieven gaan per 1 januari omhoog. De laatste prijsverhoging is van 4 jaar geleden en  de wereld ziet er nu heel anders uit. Ter geruststelling Training te velde zal dan nog steeds een van de goedkoopste hardloop- bootcampaanbieders blijven.
Het precieze tarief ga ik nog bepalen. Ook omdat ik laat onderzoeken of er naast de strippenkaart mogelijk een abonnementsvorm komt. Uiteraard worden jullie hier tijdig over geïnformeerd.   

Agenda najaar/ winter 2022

2 oktober Singelloop Dé hardloopwedstrijd in je stadsie. Ook dit jaar doen er weer een flink aantal TTV-ers mee. Nieuw is de start. Die is weer, net als vroeger, op de Cataharijnesingel. Succes maar vooral veel loopplezier allemaal!

11 oktober start Cursus “Verder met Hardlopen”. Dit is het vervolg op de beginnerscursus- maar ook heel geschikt voor bootcampers die wat meer uit het lopen willen halen. Op speelse wijze maak je kennis met verschillende hardloop(trainingsvormen).

29 oktober Pheidipidesloop Studentikoze estafetteloop in Amelisweerd. Training te velde gaat weer proberen de top 10 te halen. Kom vooral aanmoedigen!

30 oktober maandelijkse trailrun. Een pittige tocht van 19km door de “Brabantse Sahara”  

20 november trailrun. Locatie nog niet bekend. Hoe de website in de gaten.

27 november Start van de cursus Start to Trail. Leer goed en veilig trailrunnen. Wil je waar voor je geld.. vraag het de deelnemers dit is echt een unieke cursus. De eerste clinic is een kennismakingsles daar kun je ook los aan meedoen.
18 december Kersttrail. Meerdere afstanden (10 tot 30km). Locatie nog niet bekend. Hou de website in de gaten.

21 december Kerstpuzzelloop. Wegens succes geprolongeerd: de puzzel-hardlooptocht. Meerdere (korte) afstanden dus ook voor niet-hardlopers. Na afloop Glühwein en chocolademelk. Aanmelden via de kalender

Zevenheuvelentrail

Of dit nu de natte droom van een trailrunner is…? In ieder geval was het nat in Nijmegen. Heel nat.


LEES VERDER

Beste hardloopboek

Haruki Murakami is een Japanse bestsellerauteur. Begin jaren tachtig besloot hij om schrijver te worden. Dat deed hij op zijn Japans: monomaan. Al snel ontdekte hij dat hij dit fysiek en mentaal niet kon volhouden. Hij begint- bijna even monomaan- met hardlopen. En is er niet meer mee gestopt.
In ‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat’ geeft hij zijn zielenroerselen weer. De schrijfstijl van Murakami is magisch-realistisch. Dit boek is -zeker voor Murakami- een vrij rechttoe-rechtaan verzameling van indrukken. Het is geen zelfhulpgids of episch sportboek. En zeker ook niet Murakami’s beste boek. Maar waarschijnlijk wel het beste autobiografische boek over hardlopen.

Haruki Murakami, Waarover ik praat als ik over hardlopen praat, Atlas-Contact (2015).

Hardloopblessures

Er is geen laagdrempeliger sport dan hardlopen. Schoenen aan en gaan. En daarmee ook een van de gevaarlijkste sporten. Het is namelijk een aanslag op je lichaam. Bijna elke hardloper, beginner of pro, raakt wel eens geblesseerd.    

LEES MEER

Interview met….  de Vergevorderd loopgroep

Wie zijn onze snelle mannen en vrouwen? Interview met de Vergevorderde hardlopers van Training te velde

Snelle hardloopgroep Leidsche Rijn
TTV lustrumloop 2022. Andrew en “haas” Robbert

The making of

Jasper je bent als een van de laatste lopers aangesloten bij deze groep. Hoe was het om aan te sluiten bij zo’n ingespeelde groep?
Leuk! Precies wat ik nodig heb. Geboren uit nood omdat de tijdsloten van de andere groepen niet lukt voor mij. En omdat ik wel van een beetje uitdaging houd. Het is flink aanpoten maar voor het eerst begin ik hardlopen leuk te vinden. Wie weet waar dat me gaat brengen.

Hoe zijn jullie bij deze loopgroep terecht gekomen?

Andrew: Op het schoolplein, via Emile en Dorreke.

Jantine: Via facebook toen ik een personal training wilde boeken voor Nick.

Nick: Dan weet je het antwoord dus. Een “cadeau” van Jantine om me meer te laten sporten/rennen.

Jorge: Haha wat is dat met die vrouwen. Ik wilde graag weer meelopen met een groep en sportief uitgedaagd worden. Dat wist mijn vrouw die heeft me toen een strippenkaart cadeau gedaan voor mijn verjaardag. Hoe ze jullie heeft gevonden… geen idee. Maar na de eerste sessies was het mij wel duidelijk; dit is een toffe groep om bij aan te sluiten. En omdat ik zeker niet een van de snelste ben binnen de groep, daagt het ook uit.

Andor: Ik was al enige tijd aan het nadenken om bij een loopgroepje te gaan. Ik vond dat wel mooi burgerlijk, als nieuwe inwoner van de Leidsche Rijn. Het doel was vooral om in ieder geval een tweede keer in de week te sporten, want dat kwam er soms niet van in alle drukte met werk en kinderen, zeker in de winter. Toen kwam ik een flyer van Edwin tegen, volgens mij bij de fietsenmaker en toen heb ik mee aangemeld voor een proefles.

Robbert: Al googelend kwam ik je website tegen voor hardlopen in de Leidsche Rijn. Was wel geïnteresseerd, dus had me aangemeld voor een proefles. Op woensdag avond ik naar het Castellum toe, was uiteraard aan de vroege kant. Wachten en wachten, maar er kwam niemand opdagen. Zelf toen maar een maar rondje over het Lint gerend, maar ik kwam niemand tegen. Bleek Edwin last minute de startlocatie veranderd te hebben, en mij vergeten daarover te informeren… Weekje later dan toch echt de eerste training. Sindsdien ben ik erbij 🙂 

(Met kleurtje op de wangen) Daar heb ik geen actieve herinnering meer aan….

Emile: Via mijn vriendin, Dorreke, die al een stuk langer hardloopt en een van de eerste fans van TTV was.

Merlijn: In 2018 ben ik na een hele lange periode van blessures en veel kilo’s kwijtgeraakt te zijn weer gaan hardlopen. Inspiratie opgedaan door mijn tweelingbroer die de marathon van Utrecht liep. Dat wilde ik ook! Alleen een marathon, ik hield dat fysiek niet voor mogelijk. De grens die ik heb kunnen verleggen is eigenlijk best wel onwaarschijnlijk. Omdat ik het serieus wilde aanpakken ging ik op zoek naar een club, na wat googelen heb ik Edwin gebeld en vanaf dag 1 was er met de loopmaatjes een leuke klik. Dat was niet vanzelfsprekend want ik heb midden 2000 een tijdje bij Run-inn gelopen dit paste niet helemaal. Ik paste niet echt in de groep of ik was er niet aan toe. Bij TTV voelde het meteen goed. De kracht zit hem echt in de leuke mensen, afwisselende trainingen en leuke dingen doen, lachen en een pilsje erbij op zijn tijd.

Leonard:  Vergelijkbaar! Ik had een aantal jaar minder gelopen (kinderen, je kent het wel), en zocht een clubje met snelheid dichtbij Harmelen. Na een beetje Google-en kwam ik Edwin op het spoor en na een keer meetrainen was ik verkocht.

Deo: Toen ik vier jaar geleden naar De Meern verhuisde wist ik dat ik wilde blijven hardlopen, maar ook in een groep omdat dit altijd een leuke manier is om nieuwe mensen te leren kennen. Ik googelde hardloopclubs in mijn omgeving en vond TTV, mailde vervolgens Ed en kreeg een geweldige en gastvrije reactie van hem, iets waar ik nog steeds dankbaar voor ben.

Jasper: vorig jaar deed ik voor het eerst mee aan een olympische triathlon. Ik ging helemaal stuk op de laatste kilometers hardlopen en dacht: ik moet toch echt eens gaan hardlopen. Toen werd het herfst en lagen m’n goede voornemens onder een flinke laag bladeren. 1 januari dacht ik, 1 januari gaan we het helemaal anders doen. En toen zag ik Edwin voorbij komen op z’n fiets… 

Dorreke: Ik ook! Was net verhuisd van de binnenstad naar de Leidsche rijn (2017) en was aan het hardlopen op de Groenedijk. Een lange kale man met een Training te velde t-shirt aan haalde me in op zijn opafiets en riep: ‘’Dat ziet er goed uit!! Uhhhh, het lopen bedoel ik!!’’ In de avond toch maar eens opgezocht waar dat T-shirt voor stond en ik las over de looptrainingen. Ik liep al 17 jaar alleen en omdat ik in LR nog niemand kende, leek me het wel een goed idee en heb ik me aangemeld. Sindsdien train ik met de vergevorderdengroep. Eerst nog als snelste, inmiddels al bijna langzaamste 😉

IK durf nu wel te zeggen dat je er óók goed uit ziet….

Raceday!

Rotterdam Marathon 2021

Wat is de leukste hardloopwedstijd waar jullie aan mee hebben gedaan, en waarom?


Deo: Rotterdam Marathon 2021 –  Geweldige sfeer, ook met een paar TTV’ers de meesten van ons liepen een dik PR.

Jorge: De leukste hardloopwedstrijd vind ik toch wel de Amsterdam Marathon. Ik heb daar meerdere keren de halve marathon gelopen en een keer de hele. De start en finish in het Olympisch Stadion maken het voor mij een magische wedstrijd, alsof je echt in de voetsporen van Olympisch legendes stapt. Ook het rennen langs alle toeristische hoogtepunten op volle snelheid is uniek. Want normaal kom je geen stap vooruit rondom die plekken.

Jasper: Ik heb nog niet veel hardloopwedstrijden gedaan, maar vond de 3bergenloop in Driebergen mooi. Mooi parcours met een paar kleine klimmetjes.

Andrew: De TTV testloop editie 2021, samen met Robbert en Nick. We liepen lekker vlot en Robbert en Nick hebben me geholpen om weer eens onder de 40 minuten te duiken- voor het eerst in 20 jaar.

Jantine: Lastig, veel evenementen zijn leuk! De eerste marathon die Nick en ik liepen in Valencia dan dat was zo’n vrolijk evenement, mooi weer en prachtige stad. Onze eigen georganiseerde TTV marathon ((AU! Amsterdam-Utrecht marathon, november 20202 red.) was ook echt een lichtpunt in de sombere coronatijd.

Nick: Valencia! Eerste marathon en vooral de reden om nog meer marathons te doen. Daarnaast geweldige omgeving.

Emile: La Chouffe trailrun – supermooi parcours, lekker weer en trailen is gewoon het leukst!

Leonard: De Batavierenrace is toch wel een van de meer memorabele. Dit is een studenten-estafetterace van 200km + waar als je een beetje kon lopen, je altijd gevraagd werd meer dan één etappe te doen.

Okee… 10x aan meegedaan ik weet niet in wat voor soort teams je liep maar bij mij gebeurde dat alleen onvrijwillig….

Andor: Ik vond de 10km teamloop in het Amsterdamse Bos echt geweldig. Voor het eerst in mijn leven in een hardloop racehemd gehesen door Edwin, als team een mooie prestatie neergezet en daarna nog even naar het café. Topavond.

En dankzij die racehemdjes gratis en voor niets haartjes van processierupsen op je schouders….

Robbert: Oe dat is een lastige, de AU! marathon (interne marathon van Amsterdam naar Utrecht via de Amstel en de Vecht, november 2020 red.) staat in ieder geval in m’n top 3. Afzien in corona tijd door beperkingen (alleen in duo’s buiten), het pittige weer (42 km tegenwind) en te snel gestart.

Dorreke: Onze zelfgeorganiseerde AU! marathon natuurlijk. Echt een gevecht tegen de elementen. Windkracht 5/6 tegen 42 kilometer lang en op het eind stromende regen, en er was een heel strenge lockdown, we mochten maar met zijn tweeën buiten lopen. Wij liepen in groepjes van 2 of (stiekem) 3, samen met mijn hardloopmaatjes. Het was echt onvergetelijk.

Merlijn: Helemaal mee eens, de AU! marathon. Een echt X-factor moment om in een diepe lockdown samen met je tweelingbroer zoiets te mogen ondernemen zonder dat je weet wat er komen gaat. Top georganiseerd en heel belangrijk voor de binding in de groep.

Zonder spijt geen vreugde

AU! De marathon 2020

Wat is je meest vormende loopervaring?

Jantiene: “op hardlooptraining gaan” heeft er voor gezorgd dat er een loopwereld voor me is open gegaan! O en in de brugklas mocht ik meedoen aan de ‘mission Olympic’ veldloop bij het olympisch stadion in Amsterdam, daardoor heb ik lopen ook wel altijd interessant gevonden.

Robbert: Back in the days buiten het (hockey)seizoen aan je conditie werken, dat was in mijn geval lekker de Limburgse bossen in. Denk dat daar ook mijn voorliefde voor trailrunnen geboren is. Het heeft nog 15 jaar geduurd voordat dit zelf pas door kreeg.

Andor: Iets soortgelijks. Met het handbalteam na de zomervakantie als eerste training een kilometer of vijf over de dijk rennen bij het dorp. Top om dat rondje als snelste te mogen afleggen.

Jasper: de pijn in m’n benen bij de triathlon. Toen werd ’t toch wel pijnlijk duidelijk dat wanneer ik de halve wil doen, ik er met alleen squash en voetbal niet kom.

Jorge: Dat herken ik wel. Mijn meest vormende loopervaring is te gaan lopen op schema’s met verschillende looptrainingen. Vroeger liep ik alleen vooral veel lange afstanden. Ook geven de schema’s mij de focus om te blijven trainen en op te bouwen naar de wedstrijd. Schema’s gecombineerd met mee hardlopen met “peers” die sneller zijn dan jou, zorgt ook voor enorme groei.

Deo: Mijn eerste halve marathon. Ik kon de volgende dag niet lopen maar was helemaal verslaafd aan het gevoel van langere afstanden lopen.

Nick: Mijn eerste marathon, Valencia. Echt de man met de hamer tegengekomen. Door Jantine over de finish gesleept.

Emile: Marathon van Rotterdam. De marathon blijft “another league’. Alles boven de 30km is een stuk heftiger dus goed om daar af en toe doorheen te gaan en kijken hoe je lichaam reageert.

Andrew: de langzame lange duurlooptrainingen voor de AU Marathon samen met Dorreke en Jantine waardoor ik er achter kwam dat hardlopen ook rustgevend kan zijn.

Merlijn: De AU Marathon. Die is echt karaktervormend geweest, zowel als sporter- ik maakte het voor mezelf nooit gedachte haalbaar- en ook als mens, als ik wel is iets moeilijks heb privé denk ik nog wel is terug aan de 35 km op die marathon dat kan me er dan echt doorheen slepen.

Dorreke: Alle trailruns. Best goed te beseffen dat het gaat om de ervaring, plezier, omgeving en niet alleen om sneller, sneller en nog sneller.

Leonard: Lopen bij Training te Velde…?

Slijmbal.

De apenrots

Andor op de Linschotenloop 2020

We gaan nu door met individuele vragen. Om maar gewoon vooraan in het alfabet te beginnen: Andor. Toen je bij mij kwam lopen had je nog nooit een hardloopwedstrijd gelopen-toch…? Je mocht gelijk meedoen met de Trecho teamrun LINK https://www.trechoteamrun.nl/ . In de stromende regen wonnen we toen het mixed team klassement. Wat heeft dat bij je wakker gemaakt?

Nee, dat klopt niet helemaal. Of eigenlijk: helemaal niet. Mijn eerste wedstijd liep ik al toen ik 12 was en ik had in 2015 een marathon gelopen in Eindhoven. Maar nadat mijn tweede zoontje was geboren trainde ik vrij weinig en ik had alweer een tijd geen wedstrijd gedaan toen ik bij jou kwam trainen, volgens mij in 2018. Ik was in die periode vooral wel klaar met de grote evenementen, zoals de CPC [De City-Pier-Cityloop in Den HaaG- red.] en Zevenheuvelenloop. Toen ik bij jou begon te trainen en op enig moment weer eens een wedstrijd deed was het vooral bijzonder om te merken dat ik sneller liep ooit tevoren, ook al ben ik inmiddels geen 23 meer. Zelfs mijn halve marathon tijd uit het pre-Edwin tijdperk, waarvan ik niet dacht dat ik die ooit nog zou verbreken, sneuvelde 2 jaar terug. Waarschijnlijk deels door de technieklessen, deels door meer intervaltraining en deels door minder alcohol in de coronaperiode. Inmiddels heb ik bij een  matig bezette trailrun zelfs een keer het podium gehaald. Leuk!

Ken je lopers…. door naar onze mooiboy, Jorge. Jorge als ik jouw lichaamsbouw zie denk ik: sprinter. Wat vind je de leukste trainingsvormen?

Haha klopt wel denk ik intervals en korte versnellingen vind ik het allerleukste. De sprints tussen de 100m aanduidingen op Het Lint maken het beste in mij los. Lekker explosief uit de startblokken en dan net weer lang genoeg dat je helemaal stuk gaat.

In de eerste meters ben je onverslaanbaar. Het wordt dan lastiger als het langer wordt. Toch heb je veel (halve) marathons gelopen. Hoe heb je dat aangepakt?

De halve marathon is inderdaad mijn favoriet afstand tot nu toe heb ik er al meer dan 50 mogen lopen! Maar klopt het gaat niet vanzelf de eerste 5 kilometer moet ik altijd op gang komen maar daarna ben ik goed warm en loop ik met veel plezier naar de finish. De aanpak… ik doe veel lange langzame duurlopen en train vaker. Op het hoogtepunt van mijn PR’s trainde ik tussen de 5-6 keer per week. Ook kon ik toen het lekkere eten beter weerstaan!

Wat is je grootste loopblunder?

Te laat komen bij de start van een hardloopwedstrijd. We stonden in de file en ik moest ontzettend plassen. De wedstrijd was al gestart. De hekken werden al opgeruimd. Vanuit de auto trok ik een enorme sprint naar de start en daar kwam toen ook een tweede laatstarter aangesneld. Uiteindelijk heb ik die wedstrijd meer dan 2000 lopers ingehaald 😊.

Jorge, finish Amsterdam halve marathon, Olympisch stadion

Leonard je hebt een atletiekachtergrond. Wat is het verschil tussen een “asfalttraining” en een baantraining?

Een baantraining is vaak toch wel wat eentoniger, het zijn meer (snelle) rondjes draaien. 10 x 400, 7 x 1000, dat soort dingen. Het doet wonderen voor je snelheid(sgevoel), maar lekker knallen met een groepje door het park of bos is afwisselender. Toch trek ik misschien nog wel eens de spikes aan voor een paar rondjes op de baan, want dat gevoel van pure tractie en snelheid is wel verslavend!

Wat is je favoriete afstand?
Op de baan de 1500m, alles langer vind ik leuker buiten de baan dan op de baan, en de 800m is net te kort voor mij. Buiten de baan hou ik vooral van de afstanden van 5 – 16km. En als het dan nog onverhard is, zoals een cross, des te mooier.

Robbert jij bent meer van de trails. je bent opgegroeid in Zuid-Limburg. Heb je daar je voorliefde voor het lopen op heuvelachtig terrein aan over gehouden?

Sorry maar dit is een gevalletje heeft een vis voorliefde voor water. Ik ken niet beter dan dat hardlopen gepaard gaat met heuvels. Vanaf ons huis in Valkenburg (Limburg) liep ik altijd de straat omhoog naar het bos toe. Daar liep ik dan m’n standaard rondje. Heb net even gecheckt maar dat waren 60 hoogtemeters binnen 1 kilometer. Ben dus aardig geconditioneerd als het gaat om heuvel op lopen.

Terug naar Leo(nard). Je bent op dit moment de snelste hardloper van Training te velde. Hoe lang denk je dat je nog bovenaan de apenrots staat?

Ik hoop niet lang meer, altijd leuk als er weer mensen bijkomen, en misschien zit daar wel een snellere tussen. Top om in een (recreatieve) groep te lopen waar zo veel snelheid in zit, zonder dat het streberig competitief wordt.

Leonard tijdens de Loop van Leidsche Rijn 2022

Barbie en Braai

Andrew en Deo, Jullie komen uit een heel ander deel van de wereld, respectievelijk Zuid-Afrika en Australië. Hoe was het om daar op te groeien?
Deo: Opgroeien in SA (South-Africa- red,) was een mix van goed en slecht. Ik had goede vrienden en deed veel leuke dingen, maar de politieke situatie was moeilijk.

Andrew: Geen enkele dag zonder sport op een ouderwetse Australische jongensschool! Maar ja, fietsen wordt daar als sport beschouwd dus dan kom je in Nederland ook aan dagelijks sporten. Ik ben als kind vaak verhuisd en sport was altijd een fijne manier om mensen te ontmoeten.

Wat is het verschil in sportcultuur?

Deo: De meeste Zuid-Afrikanen hebben twee religies – Braai en Sport (in willekeurige volgorde). Weekenden zijn voor sport, vrienden en sociaal zijn. Hardlopen is de afgelopen 30 jaar enorm gegroeid en er is ook een aantal geweldige atleten op de zuidpunt van Afrika. In de grote wedstrijden zoals de Comrades LINK en Two Oceans geniet je van vriendschappen en de saamhorigheid met de supporters en medesporters, iets wat ik altijd zal koesteren. 

Andrew: Australiërs lijken de sportwetenschappen iets serieuzer te nemen dan Nederlanders. Er wordt bijvoorbeeld echt niet gesport zonder warm-up en cool-down en het eten wordt belangrijk gevonden. Verder hebben Australië en Nederland iets afwijkende definities van een hittegolf 😊.  De ‘fit-boy’ cultuur was er ook eerder in Australië dan in Nederland – veel mannen wilden een gespierd en afgetraind lichaam hebben dus voor velen was sport was daarvoor bedoeld elke dag voor school/werk. Ik was altijd meer van het genieten dat paste ook wel goed in Nederland. Maar nu zie ik steeds meer Nederlandse Millennials aan de crossfitbars hangen…

Deden jullie toen al aan hardlopen?

Andrew: Ja, toen ik kind was deed ik vaak mee aan spontane crosscountry wedstrijden met een vriendje omdat ik het leuk vond en het me makkelijk afging. Rond mijn 16e verbeterende ik op  blote voeten het schoolrecord op de 400m en daarna deed ik ongetraind best goed mee op regionaal niveau. Door deze ervaring ben ik een paar jaar lang vrij fanatiek atletiektraining gaan doen, en vooral op de 400m. Sinds de AU! Weet, dat is dus heel wat anders dan een marathon.

Andrew tijdens de St Stevens stadscross, 2022

Deo: Voor mij was dat heel anders. Opgroeien in Zuid-Afrika was, vanuit sportief perspectief gezien, fantastisch. Het klimaat maakt het mogelijk om het hele jaar door te sporten. In SA is Rugby koning wat betekent dat de andere sporten helaas veel minder aandacht krijgen. In SA maakt sport deel uit van het schoolsysteem, dus mijn klasgenoten waren ook mijn rugbyteamgenoten. We waren onafscheidelijk en hele goede vrienden. Maar hoezeer ik ook genoot van rugby, ik wou dat ik eerder was begon met langeafstandslopen en triatlon. Ik ontdekte de duursport pas rond mijn dertigstige en werd er meteen verliefd op, vooral het hardlopen. Ik herkende al snel hoe goed ik me voelde na het lopen van een lange afstandssessie- kreeg vaak die “Runners high” injectie van de endorfines.

Hoe zijn jullie in Nederland verzeild geraakt?
Andrew: Door een hele mooi vrouw. Ik was een soort souvenir geloof ik. Of de eerste generatie klimaatvluchteling.

Deo: Voor mij was dat wat minder romantisch. Door het werk. Het cv van mijn vrouw is opgehaald van LinkedIn door een Nederlandse IT-werkgever. We realiseerden ons dat een verhuizing naar Nederland grote impact zou hebben, ook op onze kinderen. Maar ze is gegaan voor het interview en er was veel wederzijdse interesse tussen haar en de werkgever, dus besloten we de overstap te maken. Ik had ook het geluk om hier in Nederland werk te krijgen in mijn vakgebied nog voordat ik in Nederland aankwam, dat nam veel van de onzekerheid weg.
Het is nu vier jaar later en we zijn er mooi uitgekomen, beide kinderen spreken vloeiend Nederlands, en mijn vrouw bijna ook, alleen ik moet nog veel leren. Ik werk tegenwoordig in het zuiden van Nederland, dus net toen ik gewend raakte aan het Randstad-accent, stapte ik door mijn Limburgse collega’s in een heel nieuw niveau van Nederlandse begrip/accent 😊.

Yvette en Deo, Halve van de Haar 2019

Deo je hebt er lang over gedaan om te herstellen van een hele triathlon (‘Ironman’) vorige jaar. Nu is 3,8 kilometer zwemmen, daarna 180 kilometer fietsen en als toetje een marathon van 42,2 kilometer lopen al een hele inspanning, iets zegt me dat je niet helemaal in de gaten had wat voor wedstrijd de Ironman in Klagenfurt was. Een wedstrijd in de Alpen. Dus met hoogtemeters. Beschrijf eens het wedstrijdverloop.

Het was een prachtige dag in Klagenfurt. Het zwemmen begon om 7.00 uur in het prachtige koele en blauwe meer Worthersee. 1500 “Ironman wannabee’s” staan aan de startlijn en toen het kanonschot ging begon een van de beste dagen van mijn leven. Het zwemmen was geweldig, met het water zo helder dat je de vissen onder je kon zien zwemmen. Na een uur en twintig minuten ging ik in de Transitiezone en at een boterham met kaas, met wat vloeibare koolhydraten. Daarna op de fiets. Dat was een verrassing want ik heb al mijn trainingen doorgebracht op de geliefde vlakke Nederlandse wegen maar nu moest ik 1600m klimmen met 14% klimmetjes. Maar de Oostenrijkse steden en supporters waren geweldig, supporters schreeuwen en juichen je toe terwijl ik van het ene naar het andere dorpje raceted. Na zeven en een half uur fietsen stapte ik weer in de transitiezone op de wedstrijdlocatie en trok de hardloopschoenen aan – nu voor de marathon. De eerste 10 km heb ik goed gelopen maar daarna begonnen de eerdere zwem- en fietsmelkzuuropbouw zich te manifesteren. Je moet het echt rustig aan doen en maar gewoon in beweging blijven. Het lopen door Klagenfurt met zoveel supporters hielp ook echt, en uiteindelijk was de marathon veel gemakkelijker dan het fietsgedeelte. Ik had ook veel supporters online (de TTV-hardloopgroep, vrienden en familie) en hoewel er geen digitale feedback is terwijl je rent wist ik dat ze aan het kijken waren. Ik was hier erg dankbaar voor en het gaf me veel motivatie, want op dat moment van de wedstrijd bent je echt moe. Uiteindelijk eindigde ik die avond om ongeveer 21:00 uur op de rode loper, waarbij ik de medaille en een Oostenrijks biertje van 1 liter kreeg. Geweldige ervaring, iets wat ik graag nog een keer zou willen doen!

Lichaam en Geest

Emile, Je hebt een baan waarvoor je veel en langere tijd in het buitenland bent, een sportief gezin, je speelt squash op een hoog niveau (Nederlands kampioen in 2020 red.), én je loopt best wel hard. Hoe weet je dat allemaal te combineren?

Uh… ik was geen Nederlands kampioen in 2020, maar we zijn met Squash Utrecht toen gepromoveerd naar de Eredivisie.

Jeetje met Andor zat ik er ook al naast, ken je mensen. Maar dat doet niets aan de prestatie..

Dank je. Maar het is simpel; sporten, inclusief hardlopen, is cruciaal in mijn leven. Als ik dat niet doe voel ik me niet lekker, kan ik mijn (soms drukke) werk niet goed verwerken. En het is gewoon lekker om te sporten. Ook al heb ik soms niet veel zin om hard te lopen, ik weet dat ik me ALTIJD beter voel erna. ALTIJD. Of het nu 3 of 30km betreft. Ik werk in Ontwikkelingssamenwerking en reis daarom ook regelmatig naar Afrika. De hardloopschoenen gaan altijd mee; ook daar helpt het me om alles te verwerken en me lekker te voelen.

Squashen is heel explosief, het vereist een buitengewone oog-handcoördinatie, hardlopen is staccato rechtdoor, zo zuinig mogelijk omgaan met je energie. Werkt dit elkaar tegen of versterkt het elkaar?
Klopt, het zijn verschillende inspanningen. Maar ik denk dat het elkaar versterkt. Als we intervaltraining doen, ligt dat me altijd goed. Het zijn vaak een soort van squashrally’s. Bij squash merk ik dat als de rally’s en wedstrijden lang duren, ik vaak in het voordeel ben. Mijn hartslag blijft relatief laag en ik kan het lang volhouden. Hardlopen helpt hier zeker bij.  Kortom, het zijn verschillende inspanningen, maar ik geloof dat het allebei bijdraagt aan betere prestaties.

Emile en Dorreke, La Chouffe trail 2019

Het stokje gaat door naar Dorreke. Dorreke Je hebt aan ontzettend veel evenementen meegedaan, zowel op asfalt of onverhard. Wat vind je leuker, een wedstrijd op asfalt of een trailrun (en waarom)?

Pff, moeilijk! Trailrunnen is veel minder stressvol, want de tijd speelt geen (of veel minder een) rol en de omgeving is vaak heel mooi. Oja en er is vaak lekker eten onderweg J Maar ik hou er toch ook wel van om echt te knallen en kapot te gaan op de weg. Maar oké, als ik moet kiezen: trailen!

Mijn adagium als trainer/coach is: Het mentale kun je niet scheiden van het fysieke. Jij bent niet alleen ervaringsdeskundige maar hebt er ook voor doorgeleerd. In hoeverre is een actieve leefstijl belangrijk voor je mentale welbevinden?

Er is steeds meer wetenschappelijke evidentie dat beweging helpt tegen allerlei psychische problemen.Voor mezelf geldt hetzelfde als Emile, voor mij is het ultiem belangrijk. Als ik chagrijnig ben of loop te piekeren, helpt een stukkie rennen ALTIJD. Het probleem blijkt dan vaak niet zo groot en mijn hoofd is weer rustig.

Heb je nog een loopdroom?

Ja! Als onze jongens (nu 9 en 11) tegen de 18 zijn zou ik een marathon met ze willen lopen samen met Emile. Misschien moet dan maar New York worden. Ze lopen nu al heel goed en ze vinden het zelf een heel goed plan dus komt vast goed.

Daar kun jij over meepraten Deo. je hebt samen met je zoon meegedaan aan een kwart triathlon. Dat is een droom van elke sportieve vader toch, samen met je zoon zoiets doen …?

Zeker, ik ben er heel blij mee! Het enige probleem is dat hij zoveel sneller is dan ik. Vorig jaar won hij zijn leeftijdsgroep in de TriHard Rotterdam wedstrijd, LINK https://trirotterdam.nl/ echt een mooie ervaring voor hem. Ik vind het geweldig om te zien hoe hij zich heeft ontwikkeld, en dat hij een sportieve levensstijl kiest als een belangrijke pijler voor zijn welzijn. Dat is dus heel vergelijkbaar met hoe Dorreke en Emile het doen.  

The Beauty and the Beast

Merlijn je hebt een, Laat ik het zo zeggen, karakteristieke loopstijl.
Je bedoelt de Bauke Mollema of Gunda Niemann van TTV 😂😉.

Dat zijn jouw woorden. Maar goed dermate afwijkend dat ik mijn twijfels had of je wel in staat was om de AU! marathon uit te lopen. Maar je liet zien dat je dat aankon door twee keer achter elkaar moeiteloos 32 kilometer te lopen. En hebt daarna het vertrouwen meer dan waargemaakt. Je liep een fantastische marathon en kreeg daarna echt de smaak te pakken….

Ik ga inderdaad in Berlijn al weer op voor mijn vierde marathon. Ik heb gemerkt dat ik goed kan pieken op de juiste momenten.

Als je de laatste marathon vergelijkt met de eerste, in hoeverre voelt dat dan anders?
Totaal anders. De AU! was echt pionieren en iets doen waarvan ik eigenlijk dacht het niet te kunnen/halen de laatste marathon (Rotterdam 2021) baalde ik omdat ik net niet onder de 3.30 liep.

Heb je je aanpak ook veranderd?
Mijn voorbereidingen zijn eigenlijk altijd hetzelfde: eten, opbouw van training, twee weken van te voren niet drinken en de laatste 7 kilometer een paar keer visualiseren. Wat ik voor Berlijn wel echt anders heb gedaan is dat ik zwemmen heb ingevoegd in mijn trainingsschema als smeermiddel voor de ‘ hoge ‘ belasting. Bevalt erg goed! 

Je gaat steeds sneller lopen. Dat is vooral een kwestie van veel marathons lopen maar je looptechniek is ongetwijfeld ook verbeterd. Voel je dat je nu anders loopt dan vroeger?
Merlijn: mijn techniek is absoluut heel erg verbeterd. Ik land nu op mijn voorvoet, toen ik begon op de hiel. Andrew liep recent naast me en benoemde dat heel duidelijk. Ik zie het ook aan de slijtageplekken op mijn schoenen. Daarnaast trek ik mijn knieën bewuster hoger op en heb ik echt meer kracht ontwikkeld.

Is dat een bewust proces of gaat dat vanzelf, door de “noodzaak” van het vele trainen?
Het is onbewust gegaan maar ik ben me er wel van bewust geworden dat ik inmiddels een mooie basis om verder te verbeteren.

Henk je loopmaatje Merlijn is niet stuk te krijgen jij raakte vlak voordat je je eerste marathon zou lopen juist geblesseerd. Hoe ben je daar (mentaal) mee omgegaan?
Klopt, een aantal weken voor de marathon van Rotterdam kreeg ik na een training last van hielspoor. Eigenlijk dacht ik gelijk dat de marathon er niet meer in zou zitten. Een flinke tegenvaller na vele maanden voorbereiding. Direct een afspraak gemaakt bij de fysio en na flink masseren en tape plakken was het volgens hem rust houden.

De voorwaarde van de fysio om hem tóch te lopen was: absoluut pijnvrij de laatste training. Je hebt de marathon gelopen. Eerlijk zeggen: was je pijnvrij?
Ik had ruim 2,5 week niet meer gelopen tot ik 3 dagen voor de marathon weer een poging deed. Een kort loopje van 4km, maar pijnvrij, echt! Wel voelde het lang niets kunnen doen voor mij als interen en dacht ik dat dit nadelig zou zijn tijdens de marathon.

En hoe ging de marathon uiteindelijk? Je had natuurlijk geen referentie, maar heb je iets veranderd in je wedstrijdplan?
Eenmaal onderweg in Rotterdam liep ik samen met Merlijn op het schema van de 3u30m, maar na 15km voelde ik al dat ik dit tempo niet ging volhouden. Na 30km was het puur overleven en ben ik de tijd helemaal vergeten. Heb ik na heel veel puffen, zuchten, steunen, afzien en vloeken de finish gehaald in een tijd van 3u48m.
Die laatste 15 km heb ik zo intens gehaat dat ik mezelf na afloop plechtig heb beloofd dit nooit meer te doen. Nu, een half jaar later, weet ik dat dit mijn eerste marathon was, maar zeker niet de laatste!

Nick en Jantine, Marathon Valencia 2019

Jantine je hebt een dansachtergrond. In hoeverre heb je daar profijt van met het hardlopen?

Die achtergrond is ontzettend fijn! Je bent je erg bewust van je houding, je kent je lichaam goed daarin. Dat helpt bij het uitvoeren van ‘nieuwe’ oefeningen. Helaas neemt de lenigheid per kilometer die je meer rent wel af 😉

Je was het vaste loopmaatje van Dorreke. En toen werd je zwanger. Terwijl Dorreke bleef doorlopen. Hoe moeilijk was het om dat los te laten?
Ja verschrikkelijk!! Ik mis het nog steeds want zomaar even 3 uurtjes ‘vergaderen’ zoals wij dat dan noemden lukt me nog niet! Tijdens zo’n “vergadering” komt van alles voorbij, welk nieuw kleurtje we op de muur verven tot de meer ‘serieuze shit’. Gelijk een leeg hoofd na het rennen! Gelukkig rennen we nu af en toe alweer even samen.

(hoog)zwanger of net bevallen, dat is niet zo’n goede combinatie met hardlopen. Hoe heb jij het weer opgepakt?

Sowieso is mijn advies om langs een bekkenfysio te gaan, of je nou klachten hebt of niet, en laat je adviseren. Ik heb een beginnersschema gevolgd tot 5km om niet te hard van stapel te lopen. Nog steeds merk ik dat ik echt goed moet luisteren naar mijn lijf wat moeilijk lukt, want de geest die mist die kilometers (en snelheid) nog wel… tegelijkertijd is hardlopen iets waarin je kan vlammen nog op latere leeftijd dus ik heb er alle vertrouwen in dat het wel weer terug kan komen!

Door naar je “slapie” Nick. Nick net als Andrew ben je eigenlijk meer een man van de middenafstanden. Toch heb je ook marathons gelopen. Afzien of nog een beetje genoten onderweg?

De eerste marathon heb ik echt genoten tot 35km daarna was het echt afzien. Ongeacht de afstand en eerdere ervaringen blijf ik tijdens de wedstrijden (en helaas ook de marathon) toch wat eigenwijs, waardoor het genieten en afzien elkaar continu afwisselen (iets met zonder spijt geen vreugde?! ;))

Je was King of the Mountain (KOM) op het Strava-segment Het Lint-Leidsche Rijn centrum (1700m). Dat is recent behoorlijk aangescherpt. Denk je dat je dat nog kunt verbeteren?

Heb even gerekend en het antwoord is JA. Voorjaar 2023 pak ik ‘m!

That’s my boy! Ter afsluiting. Robbert je begeleidt groepen tijdens trails. Heb je tips voor mensen die voor het eerst een trailrun willen lopen?

Geniet ervan. Hardlopen op de weg gaan vaak om pace, tempo en tijd. Een trailrun gaat om genieten van je omgeving en je helemaal onderdompelen in de natuur. Vooral in trailwedstrijden zie je dat verschil, samen op avontuur over een moeilijk en mooi parcours. Dat geeft echt een ander soort voldoening dan een snelle 10.

Andrew je loopt al je hele leven. Wat is het beste loopadvies dat je hebt gekregen?
Ontspan je handen alsof je een vlinder hebt gevangen en die niet wilt beschadigen. Ren op je voorvoeten en laat je hakken maar heel kort de grond kussen om je kuiten te ontladen. Span je buikspieren aan.

Merlijn: Yo do the Hippie shake. Ik heb nog een nabrander. Edwin ik wil je bijzonder complimenteren hoe je het allemaal aanpakt. De energie die je erin steekt is inspirerend om te zien. Je trainingen zijn voor veel mensen – zeker voor mij – een houvast geweest ten tijde van Corona. Op naar nog veel TTV avonturen!

Hear hear

Nummer 1

Als je na het verslag van de trail en het interview denkt jee wat een bikkels: alles is relatief. De allerhardste hardloopwedstrijd ter wereld is de Barkley marathon. Het is qua afstand (vijf rondes zijn van “ongeveer” 20 mijl (32km)) of hoogtemeters (18.000) op papier niet de zwaarste wedstrijd maar het is vooral zo zwaar vanwege de afwijkende opzet. Eigenlijk is het helemaal niet de bedoeling dat je finished.  Zo is het parkoers niet bekend. Er is ook geen pad je loopt met je kompas en een rudimentaire nagetekende kaart dwars door de doornstruiken op zoek naar het volgende boek. Boek? Ja dit zijn de enige aanwijzingen onderweg. Ben je zo gelukkig een boek aan te treffen dan scheur je de pagina eruit die correspondeert met je rugnummer. Uiteraard is bekend hoeveel boeken er op het parkoers liggen. als je een bladzijde mist heb je de ronde niet officieel voltooid. En ook als je er meer dan 12 uur over doet.

Ook de inschrijving is nogal afwijkend. Je mag per mail uitleggen waarom jij denkt dat jij recht hebt op een startbewijs. Als je wordt toegelaten ontvang je een condoleancebrief. Heb je startnummer 1 dan is dat geen goed teken. Dan wordt je door de organisatie gezien als de gedoodverfde eerste afvaller.

Sinds de eerste editie in 1986 zijn er 15 lopers gefinished. De laatste keer dat dit iemand lukte was in 2017. Voor veel deelnemers houdt het op na één ronde.

De trailer van de Barkleys film (2014)

Polenta Trifle

Het recept is dit keer een herfstig toetje. En zoals jullie gewend zijn, vegan en glutenvrij. Eenvoudig en toch feestelijk, valt bij iedereen in de smaak. Zonder de slagroom en de amandeltopping is dit een prima ontbijt voor je hardloopwedstrijd.

Het basisingrediënt is Polenta. Polenta ken je misschien wel in de vorm van de soort van rubberen stukjes die je als bijgerecht geserveerd krijgt bij de echte Italiaan, als alternatief voor pasta of rijst. Vrij vertaald betekent Polenta‘ verpulverd’. En dat is het in de basis ook: het is een papje van gemalen gedroogde maïs. Vanuit die pap worden ook weer een heleboel andere gerechten gemaakt. Pap. Pudding. (hartige) koekjes. Qua look en feel lijkt het op griesmeel, alleen is dat van tarwe gemaakt. Hoeft het niet glutenvrij dan kun je dit ook prima gebruiken.  Net als bij griesmeel (griesmeel en tarmegriesmeel) kent Polenta twee gradaties van grofkorreligheid: maïsmeel en maisgriesmeel. Een beetje verwarrend maar “gries’ zegt dus iets over de structuur en niet over waar het van gemaakt is. Ga voor de gries-variant (of, als je griesmeel gebruikt,  tarwegriesmeel). Verder is het belangrijk dat je goede rijpe peren gebruikt.  Zijn die niet te krijgen of alleen spijkerhard: witte druiven zijn een goed alternatief.

Ingrediënten (4 personen)
80-100 gr Polenta (afhankelijk van hoe dik je de pudding wil hebben)
500 ml soyamelk of amandelmelk
halve citroen (schil + sap)
40 gr suiker + suiker voor door de slagroom
zakje vanillesuiker
snufje zout
2 peren
100 gr walnoten
25 gr geschaafde amandelen
250ml plantaardige slagroom (bijvoorbeeld Alpro Whipping)

Bereiding
Rasp de citroen. Snij de citroen doormidden en pers een helft uit.
Meng de Polenta met een beetje van de koude melk en roer de klonten eruit.
Breng de rest van de melk met een snuf zout tegen de kook aan. Roer nu beetje voor beetje de Polenta erdoor; blijf roeren. Na zo’n 2-3 minuten zal je merken dat het mengsel dikker wordt. Voeg de citroensap toe. Als de pap te dik wordt kun je een klein beetje water toevoegen.

Roer de citroenrasp en de vanillesuiker door de pap. Laat het mengsel op laag vuur nog ongeveer 2 minuten pruttelen terwijl je regelmatig blijft roeren. 

Laat de pap afkoelen. Gewoon buiten op de koude tegels met en theedoek erover dat scheelt weer stroom.

Klop de slagroom met de vanillesuiker en suiker naar believen. Bedenk: de Polentapap is ook al redelijk zoet. Niet helemaal stijf kloppen het moet nog net een beetje vloeibaar zijn.
Schil de peren. Snij het klokhuis eruit. Snij in (grove) stukken. Strooi er kaneel overheen.
Verhit een liefst gietijzeren koekenpan. Strooi de geschaafde amandelen in de pan. Voeg een klein beetje suiker toe. Echt maar een klein beetje! Veeg de amandelen voorzichtig heen en weer door de pan. Beginnen ze te verkleuren onmiddellijk de pan uitzetten. Door de pan blijven vegen tot mooi bruin.

Nu kom het leukste werkje: het in elkaar zetten. Neem 4 hoge grote glazen of kommen. Verdeel de peer over de glazen. Schenk er vervolgens de lobbige pap overheen. Je kunt ook in laagjes gaan werken maar dan moet de pap behoorlijk zijn afgekoeld. Strooi de walnoten op de pap. Giet de halfstijve slagroom op de noten. Zet koud weg zodat het verder kan opstijven. Garneer vlak voor het serveren met de gekaramelliseerde amandelsnippers.

Eet smakelijk!

Post a Comment